Onbeschaamd en meedogenloos baant Junery V.C.D zich een weg door de diepste lagen van zijn psyche. Zijn woorden snijden, tot op het bot. Elk stuk dat hij schrijft is een uitnodiging tot ongemak. Schrijven is voor hem geen kunst, maar een gevecht. Hij beweegt over een duister schaakbord van emoties, op zoek naar dat ene punt waar, door de wond, het licht naar binnen breekt.